- آموزش و دانایی
- استراتژی
- ارزشیابی و طبقه بندی مشاغل
- برنامهریزی منابع انسانی
- بهداشت، ایمنی و سلامت
- جبران خدمات
- جذب و استخدام
- روابط عمومی
- روابط کار و کارگری
- فرایندها و ساختار سازمانی
- فرهنگ سازمانی و ارزشها
- فناوری اطالاعات در منابع انسانی
- مباحث عمومی مدیریت
- مدلهای کسب و کار
- مدیریت عملکرد
- مربیگری و منتورینگ
- معماری سازمانی، طراحی
- نظام پیشنهادها، ایده پردازی و نوآوری
قانون کاهش سن فرزند آوری برای بازنشستگی
بند (ت) ماده ۱۷ قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده
| ردیف | عنوان طرح حمایتی | شرح طرح |
| ۱ | کاهش سن بازنشستگی | مادران شاغلی که از زمان لازمالاجرا شدن این قانون، فرزند یا فرزندانی را بدنیا خواهند آورد به ازای هر فرزند میتوانند از یک سال کاهش در سن بازنشستگی برخوردار شوند و برای فرزند سوم و بیشتر میزان کاهش یک و نیم سال به ازای هر فرزند خواهد بود. |
| ۲ | تعیین شرایط جدید بازنشستگی | حداقل سن بازنشستگی مشمولین این بند (مادران شاغلی که از زمان لازمالاجرا شدن این قانون، فرزند یا فرزندانی را بدنیا خواهند آورد) برای مادران دارای یک فرزند، چهل و دو سال سن، دارای دو فرزند چهل و یک سال سن و برای سه فرزند و بیشتر، چهل سال سن و حداقل بیست سال سابقه پرداخت حق بیمه است. |
براساس بخش دوم: مشمولین بند (ت) ماده ۱۷ قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده، میتوانند با شرایط زیر بازنشسته شوند:
مادران دارای یک فرزند با ۴۲ سال سن و حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه.
مادران دارای یک فرزند با ۴۱ سال سن و حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه.
مادران دارای یک فرزند با ۴۰ سال سن و حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه.
نکته: نکته قابل توجه اینکه به سابقه خدمت دولتی اشاره نشده، به بیمهپردازی اشاره گردیده است.