آیین دادرسی کار- فصل نهم – رأی

ماده۱۰۰- چنانچه به تشخیص مرجع رسیدگی کننده، پرونده آماده صدور رأی باشد، صرف نظر از حضور یا عدم حضور هر یک از طرفین مرجع مکلف به صدور رأی خواهد بود.

ماده۱۰۱- پس از خاتمه رسیدگی، مرجع رسیدگی کننده، در همان جلسه یا حداکثر ظرف یک هفته به اتفاق یا اکثریت مبادرت به صدور رأی خواهد کرد؛ در صورت وجود نظر اقلیت، این نظر نیز در صورتجلسه قید می‌شود. رأی شامل موارد زیر می‌باشد:

１-   مرجع صادرکننده و شماره و تاریخ صدور رأی.

２-   نام و نام خانوادگی اصحاب دعوا و نمایندگان آنها.

３-   موارد خواسته به تفکیک و اعلام نظر مستدل مرجع راجع به هر یک از آنها.

４-   در مورد محکوم به مالی مبلغ به جز و به کل باید به عدد و به حروف نوشته شود.

５-   مستندات قانونی صدور رأی به تفکیک هر یک از موارد خواسته. ۶ – قابل اعتراض بودن و مهلت اعتراض.

６-   اسامی و سمت اعضای مرجع رسیدگی کننده و امضای آنها.

 ماده ۱۰۲- مرجع رسیدگی پس از صدور رأی مجاز به رسیدگی مجدد و تغییر رأی نمی‌باشد.

 ماده ۱۰۳- هرگاه در تنظیم رأی اشتباه در محاسبه یا سهو قلم یا اشتباهات بین دیگری مثل از قلم افتادن یا کم و یا زیاد شدن نام یکی از اصحاب دعوا رخ دهد مرجع صادرکننده می‌تواند مادام که رأی اجرا نشده باشد به درخواست ذینفع آن را تصحیح نماید. تمام موازین و ترتیبات مقرر برای صدور و ابلاغ رأی باید در مورد رأی اصلاحی نیز رعایت گردد و رأی اصلاحی ضمیمه غیر قابل تفکیک رأی اصلی محسوب می‌شود.

 ماده۱۰۴- رأی صادره در صورتجلسه، بعد از امضای اعضای مرجع به شکل دادنامه درآمده و دادنامه نیز به امضای اعضای مرجع رسیدگی کننده می رسد.

 ماده۱۰۵- دادنامه حداقل در سه نسخه صادر می‌شود، یک نسخه در پرونده بایگانی شده و نسخ دیگر به طرفین دعوا ابلاغ می گردد.

 ماده۱۰۶- مقررات ابلاغ دادنامه همان مقررات ابلاغ دعوتنامه است.